Elke dag zie ik hem lopen. De man met de lendendoek, klein en tenger van postuur, donker getinte en gebruinde huid. Een Indiaas type als je het mij vraagt. Maar misschien komt dat omdat hij zijn dreads vaak als een tulband op zijn hoofd draagt. Hij loopt altijd op blote voeten met alleen een lendendoek om. Zijn lichaam is bedekt met zwart strandzand. De eerste keer dat ik hem zag, dacht ik, dat hij van het strand kwam en op weg was naar huis, om te douchen.
De tweede keer dat ik hem zag, in alleen zijn lendendoek, begon ik me af te vragen: Het is toch wel opvallend zo'n lendendoek. Waarom alleen in een lendendoek lopen? Zou het iets met zijn geloof te maken hebben? Zou hij het expres doen om op te vallen? Of zit zoiets gewoon fijn? Maar vooral ook: Zou hij er iets onder dragen? Een onderlendendoekbroek?
De volgende dag liep hij bij ons door het straatje. Hij droeg een groot stuk hout boven op zijn hoofd. Zijn blik op oneindig. Zou hij hier in de buurt wonen?
Het was een aparte verschijning in het straatbeeld, een vervuilde ghandi met dreads. Ik wil er graag een keer een foto van, nam ik me voor.
Dan zie ik hem lopen, helemaal aan de andere kant van het dorp. Altijd alleen, zou hij Spaans spreken of Engels? Zou ik hem eens aan durven spreken?Wie ben jij? Waarom loop je overal? Waarom altijd onder het zand? En vooral, of ik even onder zijn lendendoek mag kijken.😜😇
Een andere dag, het regent hier. Daar loopt hij weer, dit keer is zijn lendendoek uitgevouwen tot een torsokleedje. Nog steeds even mysterieus. De regen heeft wat zand van zijn lichaam gespoeld. Hij is duidelijk op weg ergens naar toe. Zijn gezicht staat altijd hetzelfde. Hij maakt geen contact, blik op oneindig.
Later die dag loopt hij weer voorbij. Hij heeft een grote pompoen in zijn handen. Pompoen scoren was zijn goal vandaag. Hij neemt hem mee naar huis. Waar is zijn huis? Een huis waar geen douche is in ieder geval.
Dan op een dag maken we een wandeling naar een barranco hier een kilometer vandaag. Het is een stuk lopen over een verboden pad naar een kleine ravijn tussen twee bergen. We lopen de ravijn omhoog. Naast het voetpad dat wat hoger ligt kijken we naar beneden het ravijn in. Daar zie ik allemaal houten stokken staan, geslepen alsof het speren zijn. Of krachtsvoorwerpen. Ze staan allemaal netjes op een rij, een stuk of tien. Mooi gemaakt. Grappig, zo midden in de rimboe. En plots zie ik twee handen van iemand tegen de berg. Iemand is aan het bidden in een spellonk/grot. Ik zie alleen twee handen, in stilte, geen beweging. Heej, die iemand heeft dreads zie ik nu. Oh het is hem, de Indiase man. Hij is naakt.
Ik zie een plek om vuur te maken.
Geen bezittingen verder alleen wat hout. Wow, zou ik het dan toch ontdekt hebben? Wat onder zijn lendendoek zat iig wel! 😂 Zou hij hier echt wonen? Een Indiase holbewoner in 2022.😳
Yes, een paar dagen later heb ik hem kunnen fotograferen. Ver van zijn natuurlijke habitat, gewoon op straat. Uiteraard kan ik deze foto niet hier op de site plaatsen.
Het mysterie van de man met de lendendoek