Deze week kreeg ik een bijzondere uitnodiging. Of ik zin had om met de boot mee naar Los Organos te gaan. Nu leek me Los Organos wel leuk maar ook niet zo heel bijzonder. Máár, we zouden met een speciale boot gaan! De watertaxi. De watertaxi is een zelfontworpen boot waar je met twaalf personen in een paardrijzit achter elkaar zit en door het water scheurt. Je houdt je vast aan een soort stang voor je. Dit is ook echt nodig want de boot heeft de snelheid van een speedboot Nou, deze kans laat ik natuurlijk niet aan me voorbij gaan. Ik was de jongste van het stel en dus ik liet bij het instappen van de boot netjes alle oudere mensen voor gaan. En oké in alle eerlijkheid..... dan zat ik dus ook gewoon eerste rang vooraan in de boot.😜
Onze "kapitein" was een super enthousiaste Gomeriaan genaamd José, die vol passie en met zijn vrolijkheid iedereen aan het lachen kreeg. De zee was kalm en rustig en ik genoot van het aanzicht van ons dorp vanuit de zee gezien. Er vlogen een aantal vliegende vissen voorbij. Blijft een heel raar fenomeen vind ik. Die beesten die honderde meters mee kunnen vliegen. José voerde de snelheid wat op en we gingen als een speer door het water. Wat verder werd de zee echt een stuk wilder waardoor de voorkant van de boot met grote klappen op de zee sloeg. Super leuk. Ik deinsde gewoon mee. Heerlijke flow. De golven werden groter en de zee ruiger. Ik weet niet of ik het eerder zo wild heb gezien vanaf een klein bootje. Bij elke golf die boot omhoog tilde kreeg ik zoń vrije val gevoel in mijn maag. Super leuk als je hiervan houdt. Ik vond het a hell of a ride... Op een moment gilde ik zelfs omdat het zo hard ging. Verder niets aan de hand... het was gewoon de spanning die eruit kwam. Zo zaten we zeker een half uur een deze geweldige attractie. Daarbij hadden we uitzicht van de opkomende zon die net over de bergen prachtige lichtstralen op de zee liet vallen. Foto's maken was onmogelijk met deze wilde vaart. Maar tjee wat was het prachtig.
Na driekwartier kwamen we aan bij Los Organos. Een juweel van natuurlijke architectuur. Het is een natuurmonument van vulkanische oorsprong. De zuilen lijken op een gigantische orgel. Het was indrukwekkend en mooi. Maar wat ik zelf nog veel mooier vond is dat we het water in mochten. Het water hier is kraak en kraakhelder. Door de weersomstandigheden is de kans niet groot dat je hier het water in kan. En vandaag (uiteraard... ik heb altijd geluk) was het mogelijk. José zelf was er misschien nog het aller enthousiaste over. Hij sprong als eerste met een super blije duik het water in. Wauw zo gaaf om hier te mogen zwemmen tussen dit natuur fenomeen. Ik had er niet aan gedacht om mijn snorkel mee te nemen maar ik was wel enorm nieuwsgierig wat er te zien was onderwater.. En ja hoor.. hoppa... er duikt iemand voor mijn neus op die mij een snorkel aanbied.. zucht...🙏
Omdat de watertaxi zo wendbaar is konden we overal erg dichtbij komen. We voeren vlak langs de kust waardoor we de prachtigste kleurschakeringen in het water zien. Ook hadden we het geluk dat we in enkele grotten konden varen. Echt zoooo mooi. Helemaal voldaan kwamen we weer in de haven aan. Mijn thuis haven. 🥰
Of ik nog even mee een bakkie koffie doe? Wel zo gezellig eigenlijk maar ik voel dat ik uit mijn natte kleding wil en iets moet eten. Zo'n tocht vergt toch wel wat van je. Terwijl iedereen bij de haven blijft hangen loop ik richting mijn appartement. Recht voor de deur vraagt een vrouw me in het Spaans of ik zin heb om eens te scubaduiken, gratis... Que? HuH? Watte? Dat heb ik vast niet goed verstaan, want hoezo? Hier? Dus ik vraag voorzichtig of ze Engels kan. En inderdaad ik had het wel goed verstaan.😲 Cuando? Ahora??? Oké geef me vijf minuten om te plassen, mijn paspoort (voor de verzekering) te halen... en om even wat vijgen naar binnen te werken. Ik weet gewoon niet wat me overkomt. Ik heb het op mijn wishlist staan maar ja voor ooit.
Ik loop naar een soort van pop-up kraam naast mijn huis. Deze stond er toch echt niet stond vanmorgen toen ik ging varen?!! Eerst vul in een gezondheidverklaring in. In het spaans, zelf gelukt 💪. Vervolgens krijg ik schoenen, vinnen en een snorkelset. Op weg naar het strand kom ik een vriend tegen. Hij kijkt me raar aan en vraagt wat ik in hemelsnaam ga doen. hahaha... Duiken !! In het water ligt er een instructeur voor me klaar (😂). Hij hijst me in de uitrusting en legt het een en ander uit. Ik, die nog niet opgewarmd was van het bootavontuur; stond rillend als een rietje in het water. De instructuur dacht dat ik het spannend vond. Tranquila tranquila... Hij probeerde me gerust te stellen. hahaha. Het was in het begin ook wel wat spannend even. Het ademen is even wennen. En ik wist ook helemaal niet dat ik zo zwaar naar beneden zou zinken na het deflaten... Maar wat een ontzettend gave ervaring. Het voelt heel raar om in het water zo zwaar te zijn. Ik zwom wat... nou ja, echt zwemmen kun je niet noemen met dat ding om. Het was echt super rustgevend. Daar ik in en in koud was moest ik er echt uit... zo jammer. Ik had wel uren kunnen rondhangen daar. De instructeur en ik kletste nog wat in het water. En opeens PATS.. Er vloog iets tegen me aan. " What was that"? schreeuwde ik. De instructeur had ook geen idee. Nou ja het zal wel dacht ik. Meteen daarna weer. PATS, tegen de instructeur en daarna tegen mij. Het waren vissen. Ze schieten soms het water uit wanneer er op hun gejaagd wordt. Gadver de gadverdamme. Als ik iets echt eng vind dan zijn het vissen die niet in het water blijven. Kijk, die vliegende vissen die kan ik nog wel waarderen als ze over het water vliegen. Maar niet tegen mij !! Ik wist niet hoe snel ik het water uit moest komen.. Man man ik was helemaal kapot van alles. .
Thuis wilde ik vrienden appen dat er een mogelijkheid was om te duiken. Maar nu bleek ik gewoon de net de allerlaatste te zijn geweest. Het pop-up tentje (Wat van de duikclub van San Sebastian bleek te zijn) was net zo snel weer verdwenen als dat hij verschenen was. En wederom had ik dus weer eens echt geluk!! Eigenlijk is het zo ongelooflijk. Wat hier telkens maar uit het niets op mijn pad blijft verschijnt.
Ik heb een half uur onder de hete douche gestaan. Daarna heb ik zowat alles opgegeten wat er nog in huis was. En daarna ben ik een paar uur op het balkon gaan liggen om bij te komen... pfff wat een avonturen weer...
ps. Fotoś en filmpjes van deze dag ( en vele andere) zijn te vinden op mijn facebookpagina.
What a beautiful day...