Heel ons leven zijn we zoekende. Zoekende naar rust, geluk, vervulling, bevestiging of liefde. Onze dagen zijn er bewust of onbewust mee gevuld. Hoe dit te bereiken, wat daarvoor te doen of te laten. Welke weg moeten we daarvoor inslaan? We zijn overtuigd dat wanneer we maar heel goed ons best doen, hard werken, zoeken en aan onszelf werken dat we het dan bereiken. Of weten.
Maar wat nou, als we helemaal niet zo hard onze best hoeven doen? Dat gelukkig zijn onze ware natuur is. En dat we ons dat op een luchtige speelse manier ook kunnen bereiken. Dat antwoorden en het pad vanzelf aan ons verschijnt, moeiteloos.
Zou je dat kunnen geloven?
Maar hoe kunnen we dat doen, ons afstemmen op onze ware natuur? Want het klinkt allemaal erg simpel.
Door je te gaan verbinden met je hart. Met ons hart zijn wij verbonden met onze essentie en ook met alles en iedereen om ons heen. Als we de weg terug vinden in ons hart komen we in balans en in eenheid en rust. Met een diep weten en vertrouwen kunnen we onszelf overgeven aan de natuurlijke flow.
Het vergt oefening in luisteren. Luisteren naar je intuitie, fluisteringen of subtiele gevoelens die we vaak niet horen omdat ons hoofd het beter denkt te weten. Of angsten die de overhand nemen waardoor we gaan twijfelen.
Toestaan om je ware verlangens, dromen en wensen in je hart te voelen, helemaal te erkennen. Om iets gewoon echt te willen vanuit jouw hart. Het vergt een soort van vermogen om onderscheid te kunnen maken, om duidelijk te weten of je iets vanuit je hoofd (denken), je buik (emoties) of vanuit je hart verlangt. Vaak denken we iets te verlangen maar verbergt dit verlangen een angst. We verlangen bijvoorbeeld naar een persoon in ons leven. Iemand die ons liefde of erkenning geeft. Deze verlangens leven echt en zijn ook echt. Maar dit zijn zelden hartsverlangens. Want onder het verlangen naar de ander zit angst om alleen te blijven. Of iets niet alleen te durven aangaan. De intentie wat er dus onder zit is gebaseerd op tekorten. We zenden onbewust uit dat we iets nodig hebben. Er is een onbewuste overtuiging dat we iets missen. En soms kunnen mensen daar heel hun leven op wachten. Met het resultaat dat het nooit komt. Of er komen mensen of situaties op je pad waar je uiteindelijk hetzelfde bij blijft ervaren. We hebben het zelf te doen. Zelf stappen te zetten en elke stap overwegen of we de stap vanuit angst of liefde doen.
Ik weet dat dit in het begin een lastig ding is. Jezelf onderzoeken naar je motieven. Alert zijn op je intenties. Maar hoe bewuster je wordt, hoe sneller je doorhebt welke richting je uit gaat. Vraag jezelf af: Waar komen mijn verlangens vandaan? Waarom verlang ik dit?
Mocht je het fijn vinden dat ik met je meekijk, dan doe ik dit heel graag. Ik kan snel voelen waar iets vandaan komt. Dat geeft je helderheid om te kiezen welke kant je op wil gaan.
Het verdronken bos, kromme rijnstreek Nederland
Op zoek naar je pad